پشتپرده اجتناب کشتیرانی بینالمللی از تردد در دریای سرخ
تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۸۵۳۲۷
به گزارش گروه اقتصاد بین الملل خبرگزاری فارس، تلاشهای ایالات متحده برای تشکیل یک ائتلاف بینالمللی با هدف به اصطلاح حفاظت از کشتیرانی در باب المندب و دریای سرخ این سوال را مطرح میکند که چه کسی از این امر سود میبرد؟
نیروهای مسلح یمن از یک ماه پیش به منظور اعلام همبستگی با نوار غزه با اخطار به کشتیهای مرتبط با رژیم صهیونیستی آنها را از عزیمت به سمت بندر ام الرشراش (ایلات در فلسطین اشغالی) بازمیدارد و در صورتی که این کشتیها چندین بار اخطار را نادیده بگیرند، مورد هدف قرار میگیرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از سوی دیگر واشنگتن از تشکیل ائتلافی دریایی با مشارکت ۱۰ کشور از جمله انگلیس، بحرین، کانادا، فرانسه، ایتالیا، هلند، نروژ، سیشل، اسپانیا در مقابله با تهدیدهای ارتش یمن در دریای سرخ با نام عملیاتی نخبر داده بود که هم اینک، منابع خبری از کنارهگیری متحدان آمریکا از جمله فرانسه، ایتالیا و اسپانیا از این ائتلاف خبر میدهند.
به دنبال تداوم مقابله نیروهای مسلح یمن با کشتیهای عازم سرزمینهای اشغالی چندین شرکت کشتیرانی کانتینری از تعلیق سفرهای خود از طریق دریای سرخ خبر دادند که برجستهترین آن شرکتهای مرسک، ام اس سی، سی ام آی-سی جی ام و شرکت نفت و گاز بریتیش پترولیم است.
در همین خصوص عامر الشوبکی، کارشناس اقتصاد بین المللی و امور انرژی در گفتوگو با خبرگزاری آناتولی تصریح کرد کشورهای غربی در راستای تلاش برای گسترش نفوذ علیه یمنیها و کاستن از فشار بر اسرائیل در قضیه جنگ غزه، مساله تنگه باب المندب را بهطور تصنعی بینالمللی کردهاند.
الشوبکی افزود: یمنیها به وضوح اعلام کردند که همه کشورهای عبوری از دریای سرخ در معرض اخطار و هدف گیری قرار ندارند بلکه تنها با کشتیهایی که برای اسرائیل کالا میبرند، مقابله میشود و این عملیات هم با هدف پایان دادن به تجاوز نظامی وحشیانه رژیم صهیونیستی علیه غزه صورت میگیرد.
وی تاکید کرد: از همین رو نه یمنیها و نه هیچ منبع غربی رسمی از هدف گرفته شدن کشتیهایی که با اسرائیل ارتباطی نداشته باشند، گزارش یا خبری ندادند.
این کارشناس تاکید کرد فشار شرکتهای بزرگ بر دولتهای غربی با تعلیق کشتیرانی در دریای سرخ با دستور دولت آمریکا صورت گرفته است.
وی به عنوان شاهدی بر این موضوع گفت که مرسک دانمارکی، دومین شرکت بزرگ کشتیرانی جهان، از تصمیم خود برای بازگرداندن کشتیرانی به مسیر دریای سرخ با وجود ادامه حملات یمنیها خبر داده است تا معلوم شود که آمریکا درصدد بین المللی کردن مساله دریای سرخ است و تشکیل ائتلاف گامی تصنعی برای دستیابی به اهداف سیاسی است .
شرکت دانمارکی مرسک شامگاه یکشنبه اعلام کرد که به زودی سفر کشتیهای این شرکت از طریق تنگه باب المندب که از ۱۵ دسامبر به حالت تعلیق درآمده بود، از سر گرفته میشود.
وی افزود: ۹۰ درصد تجارت جهانی از طریق دریا حمل میشود که ۱۲ درصد از آن از تنگه باب المندب میگذرد، در حالی که بیش از ۱۰ درصد نفت حمل شده و هشت درصد گاز طبیعی از طریق دریا از دریای سرخ عبور میکند.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: در روزهای اول بحران دریای سرخ، قیمت گاز طبیعی مایع ۱۵ درصد جهش داشت و در چند روز گذشته این افزایش به ۸ درصد کاهش یافت.
الشوبکی گفت: عبور کشتیهای ویژه حمل و نقل انرژی از مسیر دماغه امید نیک در جنوب آفریقای جنوبی، برخی بنادر دریافت انرژی را نیز با بحران مواجه میکند علاوه بر اینکه مشکل کمبود کشتی را ایجاد خواهد کرد که همه اینها به نابسامانیهای قبلی در اروپا در نتیجه جنگ اوکراین افزوده شده است.
الشوبکی با اشاره به تاثیر تعلیق کشتیرانی در دریای سرخ بر درآمد کانال سوئز گفت: مصر تنگه باب المندب را برای خود دارای اهمیت استراتژیک میداند و دلیل آن این است که این تنگه تنها دروازه ورود به کانال سوئز است و هر گونه تأثیری که بر این تنگه تأثیر بگذارد، در داخل مصر نیز بازتاب خواهد داشت.
وی افزود: درآمدهای کانال سوئز یکی از برجسته ترین درآمدهای ارزی مصر است که سالانه بیش از ۹ میلیارد دلار است، در حالی که دولت مصر به افزایش ناوبری از طریق کانال با گسترش پروژه های توسعه این آبراه مصری وابسته است.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: کشتیرانی در دریای سرخ قیمت گاز طبیعی نگهبان سعادت جنگ غزه نیروهای مسلح یمن تنگه باب المندب دریای سرخ بین المللی یمنی ها کشتی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۸۵۳۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشت پرده فعالشدن دیپلماسی آفریقاییِ ایران چیست؟
فرارو- جمعه گذشته تهران میزبان دومین "اجلاس بین المللی ایران و آفریقا" بود. نشستی که با حضور مقامهای ارشد بیش از ۳۰ کشور آفریقایی به ویژه وزرای اقتصاد برگزار شد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این قبیل نشستها میتوانند مقدمهای برای وقوع تغییرات مثبت در روابط خارجی و به طور خاص دیپلماسی اقتصادی باشند.
به گزارش فرارو؛ در این راستا، یکی از نکاتی که چندین سال است از سوی کارشناسان مسائل راهبردی و تحلیلگران به عنوان نقدی به سیاست خارجی ایران مطرح شده، غافل شدن از برخی حوزههای جغرافیایی در عرصه سیاست خارجی و صرفا تمرکز بر برخی مناطق و کشورهای خاص است. موضوعی که در برخی موارد در بزنگاههای تاریخی موجب وارد آمدن آسیبها و خساراتی شده است.
با این همه، دولت سیزهم از زمان آغاز به کار خود در سال ۱۴۰۰، تمرکز ویژهای بر توسعه روابط با مناطق مغفول در حوزه سیاست خارجی ایران معطوف کرده است. ابراهیم رئیسی در دو نوبت در قالب تورهایی به کشورهای آفریقایی سفر انجام داده و توسعه روابط با آفریقاییها را یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی دولت سیزدهم توصیف کرده است.
معادلهای که در قالب نشست بین المللی اخیر ایران و آفریقا نیز نمودهای عینیتری گرفته است. با این همه، واقعیت این است که اقبال به توسعه روابط با کشورهای آفریقایی در شرایط حاضر، به طور خاص تحت تاثیر ۳ مولفه مهم و محوری است.
۱. بازارِ رو به رشد کشورهای آفریقاییقاره آفریقا جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر را در خود جای داده و بسیاری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که شاخصهای اقتصادی در شمار قابل ملاحظهای از کشورهای افریقایی رو به رشد بوده و پالس هاس مثبتی را در مورد آینده این دسته از کشورها به ویژه در حوزه اقتصادی مخابره میکنند.
در حقیقت، هم جمعیت این قاره چشمگیر است و هم درآمد خانوارها در آن رو به بهبود است. این دو مولفه در نوع خود کشورهای آفریقایی را به یک بازارِ هدف بسیار مناسب برای بسیاری از کشورهای جهان تبدیل میکنند. ایران نیز با توجه به ظرفیتهای صنعتی و تولیدی خود از این قاعده مستثنی نیست. میتواند کالاهای ساخت خود را که از کیفیت بین المللی برخوردارند و البته کشورهای آفریقایی میتوانند آنها را در مقایسه با نمونهای مشابه خارجی، با قیمت کمتری تهیه کنند، به آفریقا صادر کند.
موضوعی که هم برای ایران و هم ملل آفریقایی حامل نفع و سود است.
۲. کسب حمایت موثر سیاسی در عرصه بین المللیبلوک کشورهای آفریقایی از وزن قابل توجهی در نهادها و سازمانهای بین المللی برخوردارند. آفریقا چیزی در حدود ۵۴ کشور را در خود جای داده که آنها در جنبش عدم تعهد، گروه ۷۷، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و دیگر نهادهای بین المللی، بازیگران مهم و تاثیرگذاری هستند.
در این چهارچوب، ایران به واسطه توسعه پیوندهای سیاسی و اقتصادی خود با بلوک کشورهای آفریقایی میتواند روی کارتِ رایدهی آنها در نهادهای بین المللی حساب ویژهای باز کند. موضوعی که یک برگ برنده موثر به حساب میآید. این مساله به ویژه در بحبوحه تشدید تنشها و رقابتهای ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک بین المللی، از ابعاد جدی تری نیز برخوردار میشود.
۳. توسعه نفوذ بینالمللی ایران در قالب یک قدرت منطقهایدر نهایت باید به این مساله نیز اشاره کرد که ایران در منطقه غرب آسیا یک قدرت قابل توجهِ منطقهای است. این کشور به عنوان یک قدرت منطقهای، طرح و برنامههایی برای توسعه نفوذ خود دارد. مسالهای که در عرصه روابط بین الملل برای هر بازیگر دیگری غیر از ایران نیز امری طبیعی محسوب میشود.
حال در این میان، اشتراکات تاریخی و فرهنگی ایران و برخی ملل آفریقایی و در عین حال وجود ظرفیتهای نرم فرهنگی نظیر حضور شیعیان در برخی کشورهای آفریقایی و یا مهاجرت تاریخی برخی اقوام ایرانی به کشورهای آفریقایی، بسترهای مناسبی را نیز برای توسعه نفوذ ایران در میان کشورهای آفریقایی ایجاد کرده اند.
بسترها و ظرفیتهایی که تاکنون مورد بی توجهی بوده اند و حال توجه به آن ها، یکی از الزاماتی است که با توجه به افزایش وزن و قدرت منطقهای و بین المللی ایران، از اهمیت بسیار زیادی برخودار میشوند. معادلهای که موجب شده تا بار دیگر قاره آفریقا مورد توجه تصمیم سازان حوزه سیاست خارجی ایران قرار گیرد.